Koloseum
Rzym znany jest przede wszystkim z charakterystycznej budowli antycznej jaką stanowi Koloseum, jednakże do czasów średniowiecza zwane amfiteatrem Flawiuszów. Nazwa Koloseum została nadana zwyczajowo od posągu kolosa Nerona, który stał nieopodal obiektu. Sama budowla jest w sobie kolosalna, tym samym zasługuje na takie określenie. Mierzy sobie 188m długości i 156m szerokości przybierając kształt elipsy o obwodzie ponad pięciuset metrów i wysokości 48m. Zaprojektowane na bazie sklepienia kolebkowego i krzyżowego w oparciu o liczne filary i ściany oddzielające szatnie, bufety, pomieszczenia gladiatorów, czy zwierząt.
Budowa słynnego Koloseum zaczęła się między 70 a 72 r. na zlecenie cesarza Wespazjana, budowę zakończono w roku 80-tym i ukoronowano studniowymi igrzyskami, które otworzył cesarz Tytus. Przez lata w Koloseum odbywały się igrzyska i walki gladiatorów, na arenie ginęło tysiące zwierząt i ludzi dla uciechy publiczności. Elewacja zewnętrzna Koloseum podzielona była czterema rzędami arkad: dorycką, jońską, koryncką oraz zwieńczona wysokim murem z małymi oknami, między którymi pierwotnie były zawieszone tarcze z brązu. Wewnątrz rozpościerała się drewniana arena z duża ilością zapadek, kryjąca podziemny system klatek i korytarzy. Koloseum nie ma i nigdy nie miało dachu, jednakże od niepogody rozwieszane było ponad budowlą wodoodporne płótno.
Ciekawostką jest to, iż na arenie rozgrywały się także bitwy morskie, gdyż budowa areny umożliwiała wypełnienie jej wodą. Do dnia dzisiejszego poza murami nie zostało wiele zachowane z dekoracji i wyposażenia, gdyż Koloseum zostało co najmniej kilkukrotnie zniszczone, między innymi przez trzęsienie ziemi, mimo to jest jednym z głównych punktów wycieczki po Rzymie dla odwiedzających Wieczne Miasto turystów.
W 2007 roku uznane zostało za jeden z siedmiu cudów świata. Amfiteatr mieścił pięćdziesiąt tysięcy miejsc siedzących i co najmniej kilka tysięcy stojących te rolę pełni okazjonalnie do dnia dzisiejszego poza zabytkiem do zwiedzania. Od samego początku istnienia Koloseum było i nadal jest powodem do dumy Rzymian ze swej potęgi i świetności nie tylko architektonicznej.
Budowa słynnego Koloseum zaczęła się między 70 a 72 r. na zlecenie cesarza Wespazjana, budowę zakończono w roku 80-tym i ukoronowano studniowymi igrzyskami, które otworzył cesarz Tytus. Przez lata w Koloseum odbywały się igrzyska i walki gladiatorów, na arenie ginęło tysiące zwierząt i ludzi dla uciechy publiczności. Elewacja zewnętrzna Koloseum podzielona była czterema rzędami arkad: dorycką, jońską, koryncką oraz zwieńczona wysokim murem z małymi oknami, między którymi pierwotnie były zawieszone tarcze z brązu. Wewnątrz rozpościerała się drewniana arena z duża ilością zapadek, kryjąca podziemny system klatek i korytarzy. Koloseum nie ma i nigdy nie miało dachu, jednakże od niepogody rozwieszane było ponad budowlą wodoodporne płótno.
Ciekawostką jest to, iż na arenie rozgrywały się także bitwy morskie, gdyż budowa areny umożliwiała wypełnienie jej wodą. Do dnia dzisiejszego poza murami nie zostało wiele zachowane z dekoracji i wyposażenia, gdyż Koloseum zostało co najmniej kilkukrotnie zniszczone, między innymi przez trzęsienie ziemi, mimo to jest jednym z głównych punktów wycieczki po Rzymie dla odwiedzających Wieczne Miasto turystów.
W 2007 roku uznane zostało za jeden z siedmiu cudów świata. Amfiteatr mieścił pięćdziesiąt tysięcy miejsc siedzących i co najmniej kilka tysięcy stojących te rolę pełni okazjonalnie do dnia dzisiejszego poza zabytkiem do zwiedzania. Od samego początku istnienia Koloseum było i nadal jest powodem do dumy Rzymian ze swej potęgi i świetności nie tylko architektonicznej.
