Świątynia w Abu Simbel

Abu Simbel to urokliwe, przepełnione starożytnością miejsce usytuowane nad Jeziorem Nasera, w Dolnej Nubii, około 300 km na południe od Asuanu. Miejsce jest to znane z gigantyczną, niesamowicie piękną budowlą-Świątynią Ramzesa II, oraz mniejszą świątynią bogini Hathor. Powstanie większej świątyni datuje się na XIII wiek p.n.e. (w latach 1279-1213 p.n.e.). Najbardziej niesamowitą jej cechą jest takie usytuowanie jej, by promienie słoneczne docierały do niej tylko dwa razy w roku: 20 lutego i 20 października, czyli w dniu urodzin Ramzesa oraz w rocznicę jego koronacji. W tych dniach oświetlają one wewnątrz dwa, najgłębiej usytuowane, posągi faraona. Fasadę tej budowli zdobią cztery gigantyczne posągi Ramzesa II siedzącego na tronie w podwójnej koronie i chuście nemes, które jednocześnie podtrzymują całą konstrukcję świątyni. Między nogami tych dwudziestometrowych gigantów znajdują się mniejsze postacie jego matki, żony Nefertari oraz jego niektórych synów i córek. Nad wejściem do Świątyni w Abu Simbel znajduje się posąg boga Re. Świątynia ta poświęcona jest bóstwom Re-Horachte, Amonowi i Ptahowi oraz samemu faraonowi Ramzesowi II. Wewnętrzne mury, wykute w skale, pokrywają reliefy przedstawiające wizerunki Ramzesa II, płaskorzeźbę upamiętniającą zwycięstwo Ramzesa II w bitwie o Kadesz oraz znajdują się tam  posągi Ramzesa II i bogów Re-Horachte, Amona i Ptaha. Całe wnętrze ma długość 50 metrów.

Niedaleko dużej świątyni znajduje się mniejsza, także wykuta w skale. To świątynia dedykowana królowej Nefertari, żonie Ramzesa II oraz bogini Hathor. Jej fasada przedstawia dwie stojące figury króla obok posągów królowej Nefertari po obu stronach wejścia. Korytarz pełen malowideł ściennych, przedstawiających boginię Hathor, prowadzi do sali z sześcioma kolumnami, które symbolizują sistrum bogini Hathor. We wnętrzu sanktuarium posąg przedstawia postać bogini Hathor ochraniającą Ramzesa II. Świątynia została odkryta w maju 1813 roku przez Szwajcara Johanna Ludwiga Burckhardta, słynnego podróżnika. Obecnie świątynia znajduje się w innym miejscu, niż pierwotnie. Ze względu na budowę tamy asuańskiej na Nilu w latach 1966-1967, ponieważ budowli zagrażało całkowite zalanie, rząd egipski oraz UNESCO postanowiły o przetransportowaniu budowli. Dlatego pocięto ją na 3 tysiące bloków i przesunięto powyżej terenów zagrożonych, a zrekonstruowana budowla zachowała pierwotną orientację, w taki sposób, by nadal dwa razy do roku słońce oświetlało posągi.

Zdjęcia: