Florencja
Katedra Santa Maria del Fiore to kolejna świątynia zabytkowa Florencji, zbudowana w miejscu wcześniejszego kościoła, którą to budowę rozpoczęto w 1296r. Kościół konsekrowano w 1436. Konkurs na projekt kopuły wygrał Filippo Brunelleschi, natomiast w 1578 zburzono nigdy nieukończoną elewację i dopiero w 1871 r. projekt Emilia de Fabris w stylu neogotyku uzyskał akceptację fundatorów. Wnętrze świątyni ma długość 153,0 m, szerokość naw to 38,0 m, a na wysokości prezbiterium wraz z przyległymi apsydami - 90,0 m. Plan bazyliki swoim kształtem zbliżony jest do planu krzyża łacińskiego, w którym miejsce transeptu zajmuje ośmiokątne prezbiterium otoczone trzema apsydami. Charakterystyczna czerwona bryła sklepienia przykrywającego wschodnią część kościoła jest widziana z bardzo daleka. Przekrycie zostało zaprojektowane na planie ośmiokąta o rozpiętości 45,4 m i jest większe od kopuły rzymskiego Panteonu, ma wysokość aż 70,0 m bez uwzględnienia latarni. Jest to nowatorskie rozwiązanie, które na stałe weszło do historii architektury.
Baptysterium San Giovanni stanowi najstarszy budynek przy Piazza San Giovanni we Florencji, zaplanowane na planie ośmioboku z półkolistą absydą. W XI – XIII wieku, w okresie romańskim została przebudowana uzyskując zachowany po dziś dzień wygląd. Ściany zewnętrzne pokryto okładziną z białego i zielonego marmuru, a posadzkę zdobią barwne płyty kamienne ułożone w geometryczne wzory. Cały budynek pokrywa namiotowy dach z 1128 r. zwieńczony latarnią pochodzącą z 1150 r. Łuk tęczowy i wewnętrzną powierzchnię dachu zdobią mozaiki z XIII wieku. W baptysterium znajduje się nagrobek antypapieża Jana XXIII, dwa sarkofagi rzymskie oraz sarkofag biskupa Ranieri.Do wnętrza Baptysterium prowadzi troje drzwi z brązu.
Drzwi Raju (Rajskie Wrota) to dzieło Lorenzo Ghiberti, powstałe w latach 1425 – 1450 które zostało umiejscowione po wschodniej stronie Baptysterium San Giovanni. Nazwa Drzwi Raju została nadana przez Michała Anioła. Brązowe drzwi mają skrzydła podzielone na 10 kwater, w których artysta zamieścił płaskorzeźby przedstawiające sceny ze Starego Testamentu. Drzwi z czasem pokryły się czarną patyną przez co zdemontowane zostały do restauracji, a w wejściu umieszczono ich wierną kopię. Aktualnie oryginał drzwi znajduje się w Museo dell’Opera del Duomo, również we Florencji.