Statua Wolności uchodzi za symbol Ameryki Północnej, nie tylko dla cudzoziemców, ale również samych Amerykanów, posąg wyjątkowo znany mieści się na wyspie Wolności w Nowym Jorku u ujścia rzeki Hudson. Wzniesiona w latach 1884-86 w stylu neoklasycyzmu, według projektu Bartholdiego, Gustawa Eiffela (w zakresie konstrukcji) i Richarda Morrisa Hunta (postument).

Statua Wolności stanowi dar narodu francuskiego w stulecie uchwalenia Deklaracji Niepodległości, stanowiąc pamiątkę przymierza obu narodów w walkach podczas wojny o niepodległość Stanów. Posąg wpisany został na listę światowego dziedzictwa UNESCO i jest jedną z atrakcji turystycznych całej Ameryki. Przedstawia postać kobiecą trzymającą w prawej dłoni pochodnię, a w lewej tablicę na której umieszczona jest data uzyskania niepodległości przez Stany Zjednoczone. Został wzniesiony we Francji, a następnie rozebrany i wysłany statkiem do Ameryki. Podstawa pomnika stoi na XIX-wiecznym, gwiezdno-kształtnym forcie Wood. Posąg skonstruowany jest z miedzi, w wyniku korozji atmosferycznej miedzi, jej powłoka okryła się patyną, przez co uzyskała obecny kolor w odcieniu zielonego. Osiąga wysokość licząc wraz z cokołem 93 metrów i waży 229 ton i mierzy w „talii” aż 11 metrów obwodu.