Wieża Eiffla

Najsłynniejsza wieżą, budowla Paryża, a nawet całej Francji to niewątpliwie Wieża Eiffla (fr. Tour Eiffel). "Żelazna dama" góruje nad zachodnią częścią Paryża, tuż nad Sekwaną, na północno-zachodnim krańcu Pola Marsowego. W milenijnym 2000 roku na jej szczycie zainstalowano dwa reflektory, które po zmierzchu kręcą się niczym latarnia morska i są widoczne z odległości 80 km. Wzniesiona z okazji paryskiej Wystawy Światowej w 1889 roku, początkowo miała zostać rozebrana po 20 latach, jednakże z czasem stała się obiektem strategicznym dzięki nadajnikom na jej szczycie pozwalającymi utrzymać łączność z odległymi oddziałami wojskowymi. Miała również funkcjonować jako demonstracja potęgi Francji odrodzonej po klęsce w wojnie z Prusami z 1871 roku i być symbolem III republiki.

Wieża oparta jest na czterech kwadratowych podstawach o boku 25m każda. Ażurowa konstrukcja wykonana jest z kutych w żelazie 18038 części zespojonych 2,5 mln nitów. Wieża ma trzy pomosty widokowe na wysokości 57 m, 115 m i 274 m. Licząc od samej ziemi jest 347 stopni do pierwszej platformy, 674 stopnie do drugiej i 1710 stopni do małej platformy na szczycie wieży. Kratownicowa konstrukcja została tak zaprojektowana, by była jednocześnie mocna i lekka. Na przestrzeni lat całkowita wysokość Wieży Eiffla zmieniała się. Początkowo wynosiła 312,27 metra (do zamocowanej na szczycie flagi), a obecnie jest to 324 metry (wraz z anteną). Pod wpływem temperatury wysokość zmienia się o 18 cm,  a pod wpływem wiatru wieża kołysze się na 6–7 cm. Przez 40 lat aż do 1929 roku była najwyższą budowlą świata.

Zdjęcia: