Z czym kojarzy się nam Londyn? Pewno w pierwszej kolejności z Big Benem i Królową, jednak Londyn to również Pałac Westminsterski niejako współzależny z wyżej wymienionymi. Pałac londyński obecnie stanowi siedzibę parlamentu izby Lordów i Izby Gmin Zjednoczonego Królestwa, do XVI wieku był również siedzibą władców Anglii. Znajduje się na lewym brzegu Tamizy, w dzielnicy City of Westminster. Najstarsza część Pałacu pochodzi z 1097 roku jest nią Westminster Hall. W 1834 roku Pałac nawiedził pożar, po którym została odbudowana znaczna jego część. Architektem był wówczas Sir Charles Barry, który zaprojektował Pałac w stylu neogotyku z wieżą zegarową, najsłynniejszą obecnie atrakcją Londynu, zwaną Big Ben'em. Pałac jest imponujący w swej powierzchni licząc 1000 pomieszczeń i ponad pięć kilometrów korytarzy. Na terenie Pałacu obowiązują szczególne przepisy bezpieczeństwa, ale również zwyczaje kultury anglosaskiej.

Najczęściej odwiedzana jest wieża z dzwonem i zegarem The Clock Tower, mająca 96,3 m wysokości, przy czym tarcza zegarowa ma 7 metrów średnicy. Na wieżę prowadzą spiralne schody liczące 334 stopnie. Wskazówka godzinna mierzy 2,7 m, a minutowa 4,2 metra. Oznaczenia cyfr rzymskich mają po 60 cm wysokości. Na każdej tarczy widnieje napis Domine salvam fac reginam nostram Victoriam primam (Panie zachowaj naszą królową Victorię I). z założenia zegar miał być wyjątkowo precyzyjny czemu służyło połączenie z obserwatorium czasu w Greenwich, aktualnie połączenie to nie funkcjonuje po zniszczeniu w czasie II wojny światowej. Pierwsza awaria konstrukcji zegara nastąpiła dopiero w 1976 roku, wcześniej zdarzały się pojedyncze opóźnienia zegara spowodowane czynnikami obiektywnymi. Dzwon w wieży Big Bena nazwany został imienia sir Benjamina Halla, głównego komisarza robót w 1858 roku, co nie jest jednoznaczne. Odgłos zegara możemy usłyszeć codziennie w radio BBC.

Pałacowi Westminsterskiemu towarzyszy również Opactwo Westminsterskie, nazwa oficjalna brzmi – The Collegiate Church of St Peter, Westminster (Kolegiata św. Piotra w Westminsterze). Jest to najważniejsza, obok katedry w Canterbury i katedry św. Pawła w londyńskim City, świątynia anglikańska. Legendy głoszą, że pierwsza świątynia Opactwa powstała w roku 616 na miejscu, zwanego Thorney Island. Datę powstania pierwszego klasztoru umiejscawiają historycy na rok 800.  Budowę Opactwa rozpoczął Edward Wyznawca i początkowo było ono kościołem, później klasztorem benedyktyńskim. W roku 1066 odbyła się pierwsza koronacja w Opactwie Westminsterskim. Jako pierwszy został tam koronowany Wilhelm Zdobywca. Obecnie Opactwo wyróżnia się liczbą grobowców i pomników. Wielokrotnie przebudowywane, likwidowane i wznawiane aktualnie słynne jest na całym świecie jako miejsce spoczynku angielskich władców, m.in. Henryka V, Elżbiety I i Marii Stuart, królowej Szkocji. Znane jako miejsce koronacji (za wyjątkiem Edwarda V i Edwarda VIII) i ślubów królewskich i innych uroczystości. Mieści w  sobie wiele eksponatów muzealnych, zabytków sztuki i kultury, wartych zwiedzenia, jak chociażby kaplica Henryka VII, czy tron koronacyjny i wiele innych.